Hiç gereği yokken karşına çıkarlar. Hiç gereği
yokken gününü, haftanı, ayını, belkide yıllarını alırlar… Hiç gereği
yokken gece-gündüz aklından gecen her düşünceye bulaşırlar. Hiç gereği
yokken seni istemediğin kadar mutlu ederler. Hiç gereği yokken hayatını
değiştiriler, belki de eski hayatını unutturacak kadar…
Sonra hiç
gereği yok...ken hayatından çıkıp giderler…”
Hiç
gereği yokken, hayatıma girmek isteyen yabancı, hiç gereği yokken
gireceksin belki de hayatıma. Yıllarımı elimden alacaksın, hiç gereği
yokken. Belki de hayatımı… Sonrasında hiç gereği yokken çıkmak
isteyeceksin hayatımdan.
Boşversene, hiç gereği yok hayatıma
girmene!
