hacı hayat
sizlere çok hacı bir yaşanmış hikaye anlatmak istiyorum. belkide günah cıkarıyorum okuyunca sizkarar verirsiniz.
yıl 1976 ağbimin evlenme yılı gayet güzel bir evlilik,
mutlu günlerderken müjdeli haber gelir ve ağbim,
baba olmak için gün saymaya başlar.
bir iki ay derken eşi rahatsızlık gecirir,
hastanede gecirdiği günler içerisinde dahada kötü,
leşir doktor bir terci yapılmasını ister ya coçuk ,
dogucak yada eşi hayatta kalıcak ikisinin yaşaması,mümkündeğil ve ağbim kararını verir ve,
eşinin yaşamasını ister ve oğün benim kaderim,
yazılır 12 yaşımdayım öyle bir laf ederimki bu,
laf beni gelip 1995 yılında bulur .
eşimle 1990 yılın severek evlendik 1991 yılında,
kızım doğdu ve mutlulugumuza mutlulut kattı.
1995 yılında ise 2 kızım dünyaya geldi ve aynı yıl,
içinde devlet memurlugun dan istifa edip ticarete,
atıldım ikinçi kızımın doğduğu gece ettigim laf ,
yüzüme tokat gibi carptı annem ve amcamın karısı,
ilkinde söylemedik ama ikincisinde söylemeye karar verdik dedi nedir diye sorduğumda duyduğuma inanamadım ağbime ilk cocuğumu evlatlık vereceğimi söylemişim ve yıllarca herkez ben hariç bu sözü unutmamış hiç bir şey diyemedim
ve kendi kendime kahretmeye başladım ben bu sözü canım kadar sevdiğim eşime nasıl izah ederim
yıl 1997sevgili eşim cocukken vermiş oldugum bu sözü duymuş eşim okadar gururlu şerefli asil bir insanki ozaman cocuktun şimdi adamsın verdiğin sözün arkasındaol deyince neye uğradıgımı şaşırdım üstümden büyük bir yük kalkmıştı olan biteni bide benden dinledi ve onlara bir cocuk yapmayı karar verdik bu haberi babamlara söylediğimizde bütün aile bayram yapmaya başlamıştı.hamilelik dönemi öyle rahat geciyoduki
bizde şaşırıyorduk cünkü diğer iki hamileliğinde çok
kötü geçmişti ve beklenen an gelmişti 4 kilo civarında bir oğlan çok mutlu olmuştuk benim olmasabile ağbimin soyu devam edicekti ağbim bir ara bana istersen verme seninde oğlun yok desede
taktir allahın deyip kız oğlan farketmez babalığın keyfini cıkarmasını söyledim zaman su gibi akıp gitti
ve okul cagı geldi tüm okul kıyafetleri alındı heyecanla okulların acılmasını beklerken telefonum
calmaya başladı karşımdaki ağbimdi oğlana araba carptığını şu an hastanede oldugunu durumunun iyi olmadıgını söyledi hemen yanına gittim ve oradanda izmir 9 eylül beyin cerrahine sevkkettiler
yaşamı çok sürmedive yoğun bakımın 20 ğünü
kaybettik bizleri öyle yaraladıki özellikle beni hep
kendimi sorumlu tuttum 12 yaşında vermiş olduğum bir söz ikinçi kez yüzümde tokat ğibi patladı bunun sorumlusu bendim kimselere bişeyler diyemedim ağlayamadım oğlum diyemedim birde küçük kızım oğlan öldükten 2 gün sonra öz kardeşi olduğunu ögrendi bu beni dahada yıktı vermiş olduğum söze nalet okudu dahada yıkılmıştım hiç kimselerle konuşmaz olmuştum dengem bozulmuştu dahada kötüsü tedavi görmeye başlamıştım eşim ve çocuklarımın sayesinde tekrar hayata tutunmuştum ve bügün yaşamış olsaydı 12 yaşında olucaktı evet sevgili dostlar bunun adını siz koyun allah kimseye böyle bir hacı yaşatmasın
yıl 1976 ağbimin evlenme yılı gayet güzel bir evlilik,
mutlu günlerderken müjdeli haber gelir ve ağbim,
baba olmak için gün saymaya başlar.
bir iki ay derken eşi rahatsızlık gecirir,
hastanede gecirdiği günler içerisinde dahada kötü,
leşir doktor bir terci yapılmasını ister ya coçuk ,
dogucak yada eşi hayatta kalıcak ikisinin yaşaması,mümkündeğil ve ağbim kararını verir ve,
eşinin yaşamasını ister ve oğün benim kaderim,
yazılır 12 yaşımdayım öyle bir laf ederimki bu,
laf beni gelip 1995 yılında bulur .
eşimle 1990 yılın severek evlendik 1991 yılında,
kızım doğdu ve mutlulugumuza mutlulut kattı.
1995 yılında ise 2 kızım dünyaya geldi ve aynı yıl,
içinde devlet memurlugun dan istifa edip ticarete,
atıldım ikinçi kızımın doğduğu gece ettigim laf ,
yüzüme tokat gibi carptı annem ve amcamın karısı,
ilkinde söylemedik ama ikincisinde söylemeye karar verdik dedi nedir diye sorduğumda duyduğuma inanamadım ağbime ilk cocuğumu evlatlık vereceğimi söylemişim ve yıllarca herkez ben hariç bu sözü unutmamış hiç bir şey diyemedim
ve kendi kendime kahretmeye başladım ben bu sözü canım kadar sevdiğim eşime nasıl izah ederim
yıl 1997sevgili eşim cocukken vermiş oldugum bu sözü duymuş eşim okadar gururlu şerefli asil bir insanki ozaman cocuktun şimdi adamsın verdiğin sözün arkasındaol deyince neye uğradıgımı şaşırdım üstümden büyük bir yük kalkmıştı olan biteni bide benden dinledi ve onlara bir cocuk yapmayı karar verdik bu haberi babamlara söylediğimizde bütün aile bayram yapmaya başlamıştı.hamilelik dönemi öyle rahat geciyoduki
bizde şaşırıyorduk cünkü diğer iki hamileliğinde çok
kötü geçmişti ve beklenen an gelmişti 4 kilo civarında bir oğlan çok mutlu olmuştuk benim olmasabile ağbimin soyu devam edicekti ağbim bir ara bana istersen verme seninde oğlun yok desede
taktir allahın deyip kız oğlan farketmez babalığın keyfini cıkarmasını söyledim zaman su gibi akıp gitti
ve okul cagı geldi tüm okul kıyafetleri alındı heyecanla okulların acılmasını beklerken telefonum
calmaya başladı karşımdaki ağbimdi oğlana araba carptığını şu an hastanede oldugunu durumunun iyi olmadıgını söyledi hemen yanına gittim ve oradanda izmir 9 eylül beyin cerrahine sevkkettiler
yaşamı çok sürmedive yoğun bakımın 20 ğünü
kaybettik bizleri öyle yaraladıki özellikle beni hep
kendimi sorumlu tuttum 12 yaşında vermiş olduğum bir söz ikinçi kez yüzümde tokat ğibi patladı bunun sorumlusu bendim kimselere bişeyler diyemedim ağlayamadım oğlum diyemedim birde küçük kızım oğlan öldükten 2 gün sonra öz kardeşi olduğunu ögrendi bu beni dahada yıktı vermiş olduğum söze nalet okudu dahada yıkılmıştım hiç kimselerle konuşmaz olmuştum dengem bozulmuştu dahada kötüsü tedavi görmeye başlamıştım eşim ve çocuklarımın sayesinde tekrar hayata tutunmuştum ve bügün yaşamış olsaydı 12 yaşında olucaktı evet sevgili dostlar bunun adını siz koyun allah kimseye böyle bir hacı yaşatmasın
