OLMADI Söz verdim kendime unutmak için Bambaşka bir hayat kurdum olmadı O sessiz veda’nın bu garip göçün Sebebini hayra yordum olmadı Dedim olsun buda dünya halları Tanrı ayrılıkla sınar kulları Ellerinle diktiğin o gülleri Kendi ellerimle kırdım olmadı Niye ömrüm geri dönmez eskiye Niye bu delilik bu boşluk niye Meydan uslandırır yiğidi diye Beladan belaya girdim olmadı Sanki ensemde bir zehirli bıçak Bir maziden böyle kaçılır ancak Ne varsa hediyen tesbih ip oyuncak Çöpe attım yaktım kırdım olmadı Akşam on birde yatmayı denedim Sazımı kırıp atmayı denedim Köprüde balık tutmayı denedim Başıma ne işler sardın olmadı Ayşe deki resmine hiç bakmadım O kokulu mumlar dan da yakmadım Gözlerini düşlerime sokmadım Her şeyinden uzak durdum olmadı Bir boşlukta günümü gün eyledim Seni bir maziye sürgün eyledim Üç sene kendime yalan söyledim İşi gamsızlığa vurdum olmadı Gördüm insan ölür susuz ekmeksiz Ama gördüm insan yaşar yüreksiz Dedim her şey yalan her şey gereksiz Namluya bir kurşun sürdüm olmadı olmadı |
MESAFE