Günün birinde bir gülle su karsilasir ve arkadas olurlar. Ilk önceleri arkadaslik olarak devam eder bu durum. Tabiki zaman lazimdır birbirini
tanimak icin. Gel zaman git zaman gül o kadar mutlu olur ki bu arkadasliktan ve birliktelikten,mutluluktan ici icine sigmaz artik ve anlar ki suya asik olmustur. Hayatinda ilk kez asik olan gül, burcu burcu acar ve etrafa kokular sacar. Suya dönüp der ki birgün, sevgili su, seni
sevdigim icin böylesine degistim, actim ve etrafa kokular sactim, yalnizca seni sevdim diye.
Öyle zaman gelir ki artik su da icinde güle karsi birseyler hisetmeye baslar. Zanneder ki güle asik oldum. Günler ve aylar birbirini kovalar
ve gülü sevdigini zanneden su,artik eskisi kadar ilgilenmez gül ile. Gül ise "acaba su beni artik sevmiyor mu" diye düsünmeye baslar.
Cünkü suyun kendisine olan bu ilgisizligi onu üzmeye baslamıstir. Icin icin bu soruyu sorar kendine.
Birgün gül suya der ki , biliyormusun ben seni cok seviyorum. Su, bende seni seviyorum der. Aradan zaman gecer ve gül yine suya seni
seviyorum der. Su siradan bir ifadeyle "ben de" der. ama gül bu sözde sevgiyi hissedemez. Bu siradanlasma gittikce sürer ama gül
sabirla hep "seni cok seviyorum " der suya. Ama artik öyle bir duruma gelir ki gül, etrafa o güzel kokuyu sacamaz ve burcu burcu acan
dalları solmaya yüz tutar. Kendini toparlayarak ve son kez suya "biliyormusun seni hala cok seviyorum" der göz yaslari icerisinde. Su da
ona döner ve yine o bildik ironik ve umursamaz edası ile "üff söyledim ya ben de seni seviyorum diye" der.
Gün gelir gül yataklara düser. Cok hastalanmistir gül,rengi solmus cehresi sararmistir gülün. Yataklardadir artik. Su ise basinda bekler
gülün, yardimci olabilmek icin onu cok seven ve sevdigini her firsatta söyleyen sevgili dostuna. Ama bellidir ki artik gül ölecektir. Ve son
kez zorlukla basini döndürerek suya der ki " biliyormusun seni ben gercekten seviyorum ve senin bilemedigin kadar sevdim üstelik"
Cok hüzünlenir su bu durum karsisinda ve son care olarak bir doktor cagirir. Nedir sorun diye doktor'a sorar. Doktor muayene eder gülü.
Muayeneden sonra söyle der :
"Hastanin durumu ümitsiz, artik elimizden birsey gelmez"
Su merak eder kendisini bu kadar cok seven gülün ölümüne sebep olan hastalik nedir diye, ve sorar doktora
"hastaligi nedir ki sevgili dostumun" diye.
Doktor söyle bir bakar suya ve der ki
"Gülün bir hastaligi yok dostum, hic dikkat etmemissin galiba sevgili dostuna, bu gül sadece susuz kalmis, ölümü onun icin der"
ve anlar ki su artik, sevgiliye sadece seni seviyorum demek yetmemektedir. ama artik cok gectir.
Sevdiklerinize, gec olmadan onları sevdiginizi söylemekle kalmayin gösterin,Güller solmasin….
tanimak icin. Gel zaman git zaman gül o kadar mutlu olur ki bu arkadasliktan ve birliktelikten,mutluluktan ici icine sigmaz artik ve anlar ki suya asik olmustur. Hayatinda ilk kez asik olan gül, burcu burcu acar ve etrafa kokular sacar. Suya dönüp der ki birgün, sevgili su, seni
sevdigim icin böylesine degistim, actim ve etrafa kokular sactim, yalnizca seni sevdim diye.
Öyle zaman gelir ki artik su da icinde güle karsi birseyler hisetmeye baslar. Zanneder ki güle asik oldum. Günler ve aylar birbirini kovalar
ve gülü sevdigini zanneden su,artik eskisi kadar ilgilenmez gül ile. Gül ise "acaba su beni artik sevmiyor mu" diye düsünmeye baslar.
Cünkü suyun kendisine olan bu ilgisizligi onu üzmeye baslamıstir. Icin icin bu soruyu sorar kendine.
Birgün gül suya der ki , biliyormusun ben seni cok seviyorum. Su, bende seni seviyorum der. Aradan zaman gecer ve gül yine suya seni
seviyorum der. Su siradan bir ifadeyle "ben de" der. ama gül bu sözde sevgiyi hissedemez. Bu siradanlasma gittikce sürer ama gül
sabirla hep "seni cok seviyorum " der suya. Ama artik öyle bir duruma gelir ki gül, etrafa o güzel kokuyu sacamaz ve burcu burcu acan
dalları solmaya yüz tutar. Kendini toparlayarak ve son kez suya "biliyormusun seni hala cok seviyorum" der göz yaslari icerisinde. Su da
ona döner ve yine o bildik ironik ve umursamaz edası ile "üff söyledim ya ben de seni seviyorum diye" der.
Gün gelir gül yataklara düser. Cok hastalanmistir gül,rengi solmus cehresi sararmistir gülün. Yataklardadir artik. Su ise basinda bekler
gülün, yardimci olabilmek icin onu cok seven ve sevdigini her firsatta söyleyen sevgili dostuna. Ama bellidir ki artik gül ölecektir. Ve son
kez zorlukla basini döndürerek suya der ki " biliyormusun seni ben gercekten seviyorum ve senin bilemedigin kadar sevdim üstelik"
Cok hüzünlenir su bu durum karsisinda ve son care olarak bir doktor cagirir. Nedir sorun diye doktor'a sorar. Doktor muayene eder gülü.
Muayeneden sonra söyle der :
"Hastanin durumu ümitsiz, artik elimizden birsey gelmez"
Su merak eder kendisini bu kadar cok seven gülün ölümüne sebep olan hastalik nedir diye, ve sorar doktora
"hastaligi nedir ki sevgili dostumun" diye.
Doktor söyle bir bakar suya ve der ki
"Gülün bir hastaligi yok dostum, hic dikkat etmemissin galiba sevgili dostuna, bu gül sadece susuz kalmis, ölümü onun icin der"
ve anlar ki su artik, sevgiliye sadece seni seviyorum demek yetmemektedir. ama artik cok gectir.
Sevdiklerinize, gec olmadan onları sevdiginizi söylemekle kalmayin gösterin,Güller solmasin….
